Willa Sułtan! Wśród najbardziej luksusowych nieruchomości we Włoszech i na świecie, Villa Sultana w Ospedaletti wyróżnia się wyjątkowym szykiem - monumentalny budynek z trzema kopułami, w którym kiedyś mieściło się pierwsze kasyno we Włoszech. Dziś ta prestiżowa, luksusowa luksusowa willa jest uważana za historyczny zabytek kultury kraju i główną atrakcję, którą widzą turyści, którzy decydują się odwiedzić słynny kurort Ospedaletti.
Dziś trudno uwierzyć, że w odległym 1860 roku gmina Ospedaletti była zaledwie wioską składającą się z kilku domów, ale już w 1871 roku ta senna rybacka wioska obudziła się ze snu. Czy obudził ją państwowy przewoźnik kolejowy Societ? Anonima Ferrovia Alta Italia (SFAI), która wraz z rządem kraju rozpoczęła realizację imponującego projektu budowy kolei. Wszystko szło dobrze, w 1974 roku stacja kolejowa Ospedaletti nabyła nawet własną pocztę z telegrafem.
Punktem zwrotnym w historii Ospedaletti był 30 sierpnia 1880 roku. To właśnie w tym dniu francuska firma Lyonnaise Soci?t? Fonci?re postanowił rozbudować niewielką stację kolejową i zamienić ją w prawdziwy raj dla zamożnych turystów. Impulsem do tej decyzji było to, że kierownictwo firmy - jednej z wiodących firm nieruchomościowych we Francji - odwiedziło Ospedaletti i było tak zafascynowane tym miejscem, że postanowili pilnie stworzyć wszystko, co niezbędne do wypoczynku o każdej porze roku. Już w następnym miesiącu francuscy inwestorzy przejęli na własność większość gruntów należących do gminy. Następnie rozpoczęto budowę dwunastu nowych przestronnych ulic o łącznej długości 9430 metrów. Równolegle powstają drogie nieruchomości - eleganckie, a nawet majestatyczne budowle: wille Auster, Belvedere, Clotilde, Ducha, La Tour, Christie, Cirio, Rosalia. Inwestorzy nie zapomnieli o luksusowych hotelach dla zamożnych gości, budując jeden po drugim hotele Royal, Riviera, Metropol i Suiss. I wreszcie, w 1883 roku, na pierwszym wybrzeżu wybudowano Hotel Queen Margherita, a przy ulicy Corso Regina Margherita perłą Ospedeletti jest szykowna Villa Sultana.
Inwestorzy francuscy zadbali też o budowę drogi dla omnibusów – wielkich powozów zaprzężonych w jednego konia. Na tej drodze, łączącej Ospedaletti ze słynnym kurortem San Remo, mógł podróżować każdy, a nie tylko poszczególni przedstawiciele szlachty, co stało się kolejnym jej niepodważalnym atutem. Dodajmy, że to właśnie w tamtych latach, w latach wielkiego budownictwa i wielkich nadziei, rozpoczęło się powstawanie sektorów gospodarki, które w dużej mierze determinowały przyszłość gminy. Przede wszystkim mówimy o turystyce, która rozwijała się w szybkim tempie dzięki modnym hotelom i wspaniałemu klimatowi. Ponadto mieszkańcy dawnej wioski rybackiej zaczęli bardzo aktywnie uprawiać kwiaty (przede wszystkim goździki), a intensywny rozwój kwiaciarstwa rozpoczął się kilka lat po utworzeniu pierwszego w kraju targu kwiatowego na Placu Dworcowym w Ospedaletti.
A co z Willą Sultana? Warto opowiedzieć o tym niezwykłym zabytku historii i architektury. A opowieść warto rozpocząć od opisu budynku, który będąc elitarnym klubem rozrywkowym jak magnes przyciągał do swoich hal bogatych turystów z całego świata. Villa Sultana położona jest na wzgórzu w centrum Ospedaletti, około 250 metrów od morza. Budynek otoczony jest bujnym parkiem z palmami i wysokimi drzewami, rozłożonym na działce o powierzchni 14 000 metrów kwadratowych, a także nietypowo wyglądającym ogrodem botanicznym. Prace nad budową willi rozpoczęły się w 1883 roku i trwały dokładnie rok. Autorstwo tego arcydzieła należy do pochodzącego z Nicei architekta S.M. Biacini (1841-1913), wspomagany przez Lorda Jocelina z Menton i Pana Bonfante z San Remo. Dekoratorem był pan Morgari, inspektor Muzeum Sztuk Pięknych w Turynie, natomiast za wystrój pozostałej części willi odpowiadali panowie Meroni, Fosati, Pavesi i Crespi. Wreszcie laury organizatora prac nad tym projektem należą do pana Marmaglia z Turynu. Najsłynniejszy badacz francuskiej sztuki renesansu, Garnier (1825-1898), napisał, że architekt Biacini, pracujący nad projektem Willi Sultana, wziął za podstawę szkice kasyna w Monte Carlo, zbudowanego według własnego projektu w latach 1878-1979.
Tak czy inaczej, ale w porównaniu z innymi budynkami w Ligurii, Villa Sultana wyróżnia się wyjątkową architekturą. W jej wyglądzie od razu rzucają się w oczy cechy eklektyzmu pochodzenia francuskiego, typowe dla francuskiego renesansu. Podobnie jak inne budynki wykonane w tym stylu, cały wykwintny luksus Willi „Sultana” jest bezpośrednio związany z wykorzystaniem elementów architektonicznych włoskiego renesansu, podobnego duchem do wielkiej epoki Michała Anioła i da Vinci. Wybierzmy się na mały mentalny spacer po Willi „Sułtana”, który pozwoli nam lepiej wyobrazić sobie wygląd zewnętrzny i wewnętrzną aranżację tej wspaniałej budowli. Wychodząc z hotelu Queen Margarita przejdziemy alejkami parku i udamy się prosto do eleganckich centralnych schodów. Wspinając się po marmurowych schodach, znajdziemy się w atrium – ogromnej sali, którą słusznie można nazwać sercem całego budynku. Niezwykłe wrażenie, jakie pozostawia atrium Willi Sultana, wynika w dużej mierze z jego okazałych rozmiarów (powierzchnia hali to 100 metrów kwadratowych) i niezwykłego ośmiokątnego kształtu. Kolejną ciekawostką atrium było okno umieszczone w dachu na wysokości 25 metrów od ziemi. Przez to okno światło słoneczne wpadało swobodnie do atrium, pozwalając cieszyć się bezchmurnym niebem Włoch.
Niestety dach atrium, wykonany w formie ośmiobocznej kopuły, zawalił się w 1989 roku, a dawną świetność dziś można ocenić jedynie z zachowanych fotografii. Z atrium możemy dostać się do kilku pomieszczeń jednocześnie. To bar o powierzchni 35 metrów kwadratowych, 60-metrowy korytarz usługowy oraz dwa boczne skrzydła willi, każde o powierzchni około 65 metrów kwadratowych. Z kolei każde skrzydło prowadzi do galerii o powierzchni około 180 metrów kwadratowych i wysokości 9 metrów. Przechodząc do południowej części galerii będziemy mogli podziwiać piękny widok na ganek. Można też przejść się wzdłuż głównej elewacji budynku, gdzie również biegnie ścieżka – kończy się przy dwóch półkolistych tarasach znajdujących się po bokach willi. Villa Sultana została pomyślana jako kasyno, co oznacza, że jej centrum stanowiła sala gier. Później, po pewnej przebudowie, otwarto tu klub rozrywkowy, w którym goście Riwiery, błyskotliwi arystokraci z Europy Zachodniej, a zwłaszcza Wschodniej, bawili się i bawili, rozmawiając na różne tematy i spędzając czas pogodnie, zaśmiecając pieniędzmi. Ponadto organizowano tu imprezy towarzyskie, konferencje, sympozja, różnego rodzaju uroczystości i wieczory muzyczne. Sale widowiskowe, przyjazna atmosfera, wyśmienita kuchnia i wspaniałe bale, a także możliwość poznania najbardziej wyrafinowanej publiczności i nawiązania relacji biznesowych, przyciągnęły tu najlepszych gości kraju.
Nie bez powodu Willa Sultana kojarzy się z narodzinami koncepcji transferu, który został zorganizowany dla jeszcze większego komfortu odwiedzających. Zaraz po przybyciu pociągiem do Ospedalleti szlachetnych turystów witały na dworcu wagony, a później samochody, które dowoziły ich do słynnego miejsca zabawy. Wkrótce, ze względu na różnorodność przybywających tu zamożnych ludzi, konieczne stało się nawet urządzanie sal modlitewnych dla przedstawicieli różnych religii i wyznań. W specjalnych pomieszczeniach willi, każdy we własnym pokoju, reprezentacja niemieckiego kościoła ewangelickiego, w którym głosił pastor Hartmann, reprezentacja kościoła anglikańskiego i dwie niekatolickie kaplice. W 1884 roku, w roku swojego otwarcia, Villa Sultana otrzymała licencję hazardową wydaną przez prefekta Sanremo, stając się tym samym pierwszym kasynem we Włoszech.
Willa „Sultana” pozostała taka do 1905 roku, kiedy koncesja została przeniesiona do kasyna miasta San Remo, które działa do dziś. Od tego czasu elegancka willa pełni rolę prywatnego klubu zamożnych, nadal goszcząc zamożnych dżentelmenów. Trwało to do sierpnia 1914 roku, kiedy wybuch wojny światowej położył kres szczęśliwemu czasowi, który pozostał w historii pod nazwą Belle Epoque. Na początku II wojny światowej zamknięta przez wiele lat Willa Sułtana służyła jako siedziba jednostek wojskowych aż do zakończenia konfliktu zbrojnego i zwycięstwa ZSRR nad Niemcami. Następnie willa przeszła niewielki remont. Pewne zmiany wpłynęły na architekturę wewnętrzną, co umożliwiło wykorzystanie tego budynku jako prywatnej rezydencji. Willa pozostała prywatną rezydencją do końca lat 50., kiedy spotkał ją taki sam smutny los, jak wiele innych zabytków dziedzictwa kulturowego Włoch. Wspaniała budowla, będąca niegdyś prawdziwą Mekką barw europejskiej arystokracji, stopniowo popadała w ruinę i do dziś nie została odrestaurowana.
Oferujemy inwestorom, bogatym ludziom, którzy kochają Włochy i ich historię, zakup tego Lotu. Negocjacje odbywają się wyłącznie w prywatnej rozmowie. Projekty i wszystkie powiązane dokumenty są gotowe do rozpatrzenia.
20/07/2024
20/07/2024
24/02/2023
06/10/2022
06/10/2022